در حالی‌که جهان شاهد یکی از خون‌بارترین فجایع انسانی در تاریخ معاصر است، شواهد تازه‌ای از مشارکت مستقیم شرکت مایکروسافت در پشتیبانی از ماشین جنگی رژیم اشغالگر اسرائیل پرده برمی‌دارد. این شرکت فناوری‌محور که در ظاهر با شعار‌هایی همچون «نوآوری برای بشریت» و «تکنولوژی در خدمت انسان» شناخته می‌شود، در عمل زیرساخت‌های پیشرفته‌ی هوش مصنوعی خود را در اختیار ارتشی قرار داده که از سوی بسیاری از نهاد‌های حقوق بشری به نسل‌کشی در غزه متهم شده است.

پروژه‌ی آژور؛ چتری ابری برای بمب‌افکن‌ها

از طریق پروژه‌ای موسوم به «آژور» (Azure)، مایکروسافت مجموعه‌ای از خدمات رایانش ابری، تحلیل داده، تشخیص چهره، یادگیری ماشین و سایر ابزار‌های پیچیده هوش مصنوعی را در اختیار ارتش اسرائیل گذاشت. این زیرساخت‌ها مستقیماً توسط واحد‌های نظامی بدنام اسرائیلی همچون واحد ۸۲۰۰، واحد ۸۱ و یگان هوایی اُفِک به‌کار گرفته شده‌اند. نتایج این همکاری فناورانه، تهیه فهرست‌های مرگ، هدف‌گیری دقیق کودکان و خانواده‌ها، و نابودی زیرساخت‌های غیرنظامی بوده است.

تنها در شش ماه نخست پس از حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳، استفاده ارتش اسرائیل از خدمات ابری مایکروسافت بیش از ۶۰ درصد افزایش یافت. این در حالی است که اسناد افشاشده نشان می‌دهد بهره‌گیری از ابزار‌های هوش مصنوعی این شرکت نیز در همین بازه زمانی شدت یافته است.

کارمندانِ بیدار، مدیرانِ شریک جنایت

ابطهال عبوساد، مهندس نرم‌افزار کانادایی مراکشی‌تبار که در بخش هوش مصنوعی مایکروسافت فعالیت می‌کرد، زمانی که از جزئیات این همکاری مطلع شد، به افشاگری علیه شرکت متبوعش پرداخت. او به‌همراه همکارش، وانیا آگراوال، کمپینی داخلی با عنوان «نه به آژور برای آپارتاید» راه‌اندازی کردند. تلاش‌های آنها برای گفت‌و‌گو با مدیران، ارسال پیام در تالار‌های گفت‌و‌گو و ارتباط با مدیرعامل، همگی با بی‌اعتنایی و سانسور مواجه شد.

در نهایت، این دو مهندس جوان در رویداد پنجاه‌سالگی شرکت، سکوت را شکستند و در اقدامی اعتراضی، مراسم را بر هم زدند. عبوساد مستقیماً مدیرعامل هوش مصنوعی مایکروسافت، مصطفی سلیمان را خطاب قرار داد و فریاد زد: «مایکروسافت در نسل‌کشی مشارکت دارد، شرم بر تو، مصطفی!»

همکارش نیز با جسارت تمام در مقابل بیل گیتس، استیو بالمر و ساتیا نادلا ظاهر شد و فریاد زد: «با فناوری مایکروسافت، ۵۰ هزار فلسطینی قتل عام شدند. چگونه جرأت می‌کنید جشن بگیرید؟» پاسخ شرکت به این اعتراضات درخور توجه بود: اخراج سریع و قهری هر دو کارمند، قطع دسترسی ایمیل، و صدور بیانیه‌ای رسمی که دلیل اخراج را «تخلف عمدی» عنوان می‌کرد.

سرکوب داخلی، سکوت جهانی

مایکروسافت، به‌جای پاسخ‌گویی، آگاه‌سازی کارکنان و احترام به دغدغه‌های انسانی، مسیر سرکوب را در پیش گرفت. همه کانال‌های ارتباطی داخلی برای گفت‌و‌گو درباره فلسطین مسدود شد. پرسش‌های کارمندان درباره همکاری با ارتش اسرائیل، با هشدار‌های منابع انسانی پاسخ داده شد. این رفتار‌ها نشان‌دهنده ماهیت واقعی شرکتی است که حتی از بازاریابی خود به‌عنوان «سازمانی آزاد برای بیان نظر» نیز بهره‌برداری تبلیغاتی می‌کند.

هوش مصنوعی در خدمت قتل سیستماتیک

فناوری هوش مصنوعی، که قرار بود تحولی در بهبود زندگی انسانی ایجاد کند، در دستان ارتش اسرائیل، ابزاری برای شناسایی اهداف غیرنظامی و اجرای دقیق عملیات مرگبار شده است. داده‌ها، تصاویر ماهواره‌ای، گفتار‌های ضبط‌شده و داده‌های زیستی، همگی از طریق محصولات شرکت‌هایی مانند مایکروسافت، گوگل و آمازون تحلیل می‌شوند تا فهرست‌های مرگ با دقت هرچه بیشتر تهیه و اجرا شوند.

در حالی‌که مردم غزه از ابتدایی‌ترین امکانات انسانی محروم‌اند، شرکت‌هایی همچون مایکروسافت نه‌تنها سکوت کرده‌اند، بلکه با زیرساخت‌های فناورانه خود این محرومیت و سرکوب را ساختارمند کرده‌اند. به‌قول یکی از پژوهشگران: «فلسطینیان به داده‌هایی تبدیل شده‌اند که در یک سیستم هوشمند، از پیش برای مرگ برنامه‌ریزی می‌شوند.»

واقعیتی که دیگر قابل انکار نیست

حرکت جسورانه عبوساد و آگراوال، تنها گوشه‌ای از خشم پنهان‌شده در میان کارمندان حوزه فناوری است. طی سال گذشته، کارزار‌های اعتراضی متعددی علیه نقش گوگل، آمازون و اکنون مایکروسافت در همکاری با ارتش اسرائیل شکل گرفته است. کمپین BDS نیز به‌تازگی مایکروسافت، ایکس‌باکس و بازی‌های پرطرفدار این شرکت مانند «ماینکرفت» و «کندی کراش» را به فهرست تحریم‌ها افزوده است.

در ۴ آوریل، در جریان مراسم پنجاه‌سالگی شرکت، تظاهراتی در بیرون از مقر مایکروسافت برگزار شد که صدای آن حتی در پخش زنده شرکت شنیده می‌شد. دیگر مایکروسافت نمی‌تواند پشت لوگوی براق خود پنهان شود. کارمندان این شرکت، با آگاهی کامل از خطر اخراج، دست به افشاگری زده‌اند.

فناوری در خدمت سرمایه و اشغال

نسل‌کشی در غزه تنها با بمب و موشک صورت نمی‌گیرد، بلکه زیرساخت‌های هوشمند شرکت‌هایی، چون مایکروسافت به‌مثابه بازوی نرم‌افزاری این کشتار عمل می‌کند. شعار‌هایی مانند «نوآوری برای عدالت» و «تکنولوژی انسانی»، اکنون بیشتر به شوخی‌های تلخی می‌مانند که از دل پلتفرم‌هایی بیرون می‌آید که در جنایات جنگی مشارکت مستقیم دارند. وقت آن رسیده است که شرکت‌هایی مانند مایکروسافت، نه‌تنها پاسخ‌گو باشند، بلکه با فشار بین‌المللی از ادامه همکاری با ارتش‌های اشغالگر و جنایت‌پیشه منع شوند.

منبع: میدل ایست آی